# نامه دوم
کنار پنجره ماشین نشستهام، ابراهیم منصفی گوش میکنم و به این فکر میکنم سفر دلتنگی میآورد. سعی کردهام آغوشت را نگه دارم و برای همین هم این دو روز قبل از سفر شاید بیشتر از هر وقتی سرم را روی شانههایت گذاشتم. با این وجود، درختها و جادههای سرسبز را که میبینم دلم میخواهد کنارم بودی و من گاهی نگاه از جاده میگرفتم و به تو نگاه میکردم. گفته بودم که دوست داشتنت برایم عزیز و خودت آرامش این روزهای پرتلاطم دنیایی. به خاطر همین است که با دیدن طبیعت سبز و زیباییاش تو اولین چیزی هستی که ذهن و قلبم